جنس اورینگ‌

انتخاب اورینگ‌ها بر اساس فاکتورهایی از قبیل: سازگاری شیمیایی، دمای کاری، فشار آب‌بندی، الزامات روانکاری، دورومتر، سایز و هزینه انجام می‌شود.

لاستیک مصنوعی – ترموست‌ها

• :EPDM: مقاومت خوبی در برابر آب گرم و بخار، مواد شوینده، محلول‌های پتاس سوز آور، محلول‌های هیدروکسید سدیم، روغن‌ها و گریس‌های پایه سیلیکونی، بسیاری از حلال‌های قطبی و بسیاری از اسیدها و مواد شیمیایی رقیق شده دارد. فرمولاسیون‌های ویژه آن برای استفاده با روغن ترمزهای مبتنی بر گلیکول بسیار عالی هستند. برای استفاده با روغن‌های معدنی شامل روانکارها، روغن‌ها یا سوخت‌ها نامناسب است. ترکیبات آن با پروکسید برای دماهای بالا مناسب است.

• FKM که با نام تجاری وایتون شناخته می‌شود: به دلیل مقاومت بسیار بالا در برابر گرما و طیف گسترده‌ای از مواد شیمیایی شهرت دارند. از سایر مزایای آن می‌توان به مقاومت آن در برابر پیری و فرسودگی، مقاوم بودن در برابر گاز ازون، نفوذپذیری گاز بسیار کم، و خاموش شدن خودبخودی آن در صورت آتش گرفتن اشاره کرد. مواد استاندارد FKM از مقاومت عالی در برابر روغن‌های معدنی و گریس‌ها، هیدروکربن‌های آلیفاتیک، آروماتیک و کلرینه شده، سوخت‌ها، روغن‌های هیدرولیک غیرقابل اشتعال (HFD) و بسیاری از حلال‌ها و مواد شیمیایی آلی برخوردار هستند. معمولاً در برابر آب گرم، بخار، حلال‌های قطبی، روغن ترمز مبتنی بر گلیکول و اسیدهای آلی با وزن کم مولکولی مقاوم نیستند.^[۱۰]

• لاستیک نیتریل (NBR, HNBR, HSN, Buna-N): این ماده به دلیل قیمت نسبتاً پایین، خواص مکانیکی خوب و مقاومت در برابر روانکارها و گریس‌ها بسیار پرکاربرد است. خواص فیزیکی و شیمیایی متریال‌های NBR بستگی به درصد acrylonitrile (ACN) پلیمر پایه دارد: درصد کم آن باعث انعطاف‌پذیری خوب در دمای پایین شده، ولی مقاومت آن به روغن‌ها و سوخت‌ها را کاهش می‌دهد. هرچه درصد ACN افزایش یابد، انعطاف‌پذیری در دمای پایین کاهش یافته ولی مقاومت آن به روغن‌ها و سوخت‌ها افزایش می‌یابد. گریدهای استاندارد NBR معمولاً در برابر روغن‌های پایه معدنی، بسیاری از گریدهای روغن هیدرولیک، هیدروکربن‌های آلیفاتیک، روغن‌ها و گریس‌های پایه سیلیکونی، و آب تا دمای ۸۰ درجه سلسیوس مقاوم هستند. NBRها معمولاً در برابر هیدروکربن‌های آروماتیک و کلرینه شده، سوخت‌های با درصد آروماتیک بالا، حلال‌های قطبی، روغن ترمزهای پایه گلیکول و روغن هیدرولیک غیر-آتش‌گیر (HFD) مقاوم نیستند. همچنین NBR مقاومت کمی در برابر ازون، تغییر دما و فرسایش محیطی دارد. HNBR نسبت به NBR مقاومت خیلی بیشتری نسبت به گرما، ازون و فرسایش دارد و خواص مکانیکی خوبی از خود نشان می‌دهد.^[۱۰]

• لاستیک سیلیکون (SiR): اورینگ‌های با جنس سیلیکون رابر به دلیل قابلیت کارکرد آنها در محدوده دمای گسترده و مقاومت فوق‌العاده به ازون و فرسایش محیطی، مورد توجه هستند. نسبت به اکثر الاستومرهای آب‌بندی، خواص فیزیکی سلیکون‌ها ضعیف است. در حالت کلی، سیلیکون‌ها از لحاظ فیزیولوژیکی بی خطر بوده و به همین دلیل در بسیاری از کاربردهای داروسازی و غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. لاستیک سیلیکونی معمولی در برابر آب تا دمای ۱۰۰ درجه سلسیوس، روغن موتور و روغن گیربکس‌های آلیفاتیک، روغن‌های حیوانی و گیاهی مقاوم است، اما در برابر سوخت‌ها، روغن‌های معدنی آروماتیک، بخار (برای کوتاه مدت ۱۲۰ درجه سلسیوس را تحمل می‌کند)، روغن‌ها و گیریس‌های پایه سیلیکونی، اسیدها و قلیاها مقاومت ندارد.^[۱۰]

• بوتادین رابر (RB)

• PTFE که با نام تجاری تفلون شناخته می‌شود

• EPR

• بوتیل رابر (IIR)

• هیپالون (CSM)

• اپیکلروهیدرین رابر (ECH, ECO)

• FFKM

• ACM

• نئوپرین

• پلی‌ایزوپرین

• لاستیک استایرین-بوتادین (SBR)

ترموپلاستیک‌ها

• الاستومر ترموپلاستیک (TPE)

• TPO ,LDPE, HDPE, LLDPE, ULDPE

• پلی یورتان ترموپلاستیک (TPU)، پلی اتر، پلی استر: تفاوت پلی یورتان‌ها با الاستورمرهای کلاسیک در خواص مکانیکی بسیار بهتر آنهاست. مخصوصاً آنها از مقاومت بالایی در برابر سایش، خوردگی و اکستروژن، استحکام کششی بالا و مقاومت عالی در برابر پارگی برخوردار هستند. پلی یورتان‌ها به‌طور کلی در برابر فرسایش و ازن، روغن‌ها و گریس‌های معدنی، روغن‌ها و گریس‌های پایه سیلیکونی، مایعات هیدرولیک غیرقابل اشتعال HFA و HFB، آب تا ۵۰ درجه سلسیوس و هیدروکربن‌های آلیفاتیک مقاوم هستند.

• TEEE

• PEBA

• MPR

• TPV

• Buna-N