ساخت و تولید کامپاند لاستیکی به نوع و نحوه طراحی و فرمول بندی مواد شیمیایی به کار رفته در آن و همچنین کائوچو بستگی دارد. کامپاند لاستیکی در صنعت کاربردهای بسیار مختلفی دارد از جمله این کاربردها می توان به قطعات گوناگون، مانند مانتینگ ها (قطعات لاستیک، فلز، ضربه گیر، واشر و اورینگ)، انواع شیلنگ های سوخت، رادیاتور، روغن هیدرولیک، تهویه، انواع قطعات گردگیر، انواع پروفیل های آب بندی سالیدی و اسفنجی و فرش های لاستیکی، ریلی و … اشاره کرد.

روش جدید برای تولید کامپاند لاستیک اینگونه است که با استفاده تیغه‌های دایره‌ای شکل و یا به وسیله برش بین دو غلتک با سرعت متفاوت، شیرابه کامپاند به دانه تبدیل می‌شود. بعد از آن این دانه ها به وسیله خشک کن های صنعتی خشک می شوند. بعد از آن که دانه های کامپاند لاستیکی اولیه خشک شد ، ورقه یا دانه خشک شده متراکم می شود و از آن قطعه هایی با وزن های متفاوت ساخته می شود.

کائوچو یا همان Rubber بهمراه گوگرد که عامل ولکانیزاسیون است، دوده به عنوان ماده پر کننده، روغن به عنوان ماده نرم کننده و سایر مواد در بنبوری ( مخلوط کن های مخصوص ) ریخته می شود. پس از اینکه این مواد به صورت کامل با هم مخلوط شد، مخلوط از مخلوط کن خارج شده و برای خنک شدن بوسیله نورد به صورت ورقه ای در می آید.

در مراحل بعدی بر حسب محصول مورد نیاز بر روی آن عملیات انجام می شود. در طی کلیه مراحل بعدی درجه حرارت نباید زیاد شود، در غیر اینصورت مخلوط ولکانیزه شده و ادامه کار بر روی آن غیر ممکن می‌شود. در مرحله آخر با شکل گرفتن لاستیک (تایر، فرش، توپ و …) به آن حرارت داده می شود (ولکانیزاسیون) و مولکول های گوگرد با مولکول های زنجیری کائوچو اتصال برقرار کرده و لاستیک شکل کشسانی بخود می گیرد .

باید توجه داشت که فرایند ولکانیزاسیون فرآیندی برگشت ناپذیر است و تا امروزه امکان بازیافت و بازگرداندن گوگرد و کائوچو از لاستیک های مستعمل امکان پذیر نمی باشد.