عموماً تجهیزات صنعتی و غیر‌صنعتی در چرخه کاری خود، یا به طور ناخواسته یا تا حدودی به خاطر وجود اصطکاک زیاد، باعث ایجاد تنش، شوک‌ و ارتعاشاتی در ساختار سیستم می‌شوند که در صورت عدم خنثی‌سازی و مهار این تنش‌ها یا عدم ارائه راه‌حل جهت کاهش شدت آن‌ها، راندمان و طول عمر سیستم کاهش یافته و استهلاک زودرس قطعات را به دنبال خواهد داشت؛ حتی در صورت تشدید ارتعاشات، آسیب‌های جدی باعث از کار افتادگی سیستم خواهد شد.

بنابراین در این راستا، ضربه‌گیرها، لرزه‌گیرها یا دمپرها (damper) _ که در کاربردهای مختلف، به اسم هم به کار می‌روند _ دستگاهی مکانیکی یا هیدرولیکی هستند که با هدف خنثی‌سازی تنش و ضربه‌های مکانیکی و کاهش انتقال شوک به ساختار و مکانیسم یک سیستم یا یک مجموعه مکانیکی یا غیر مکانیکی، طراحی شده‌‌اند و می‌توان آن‌ها را به نوعی یک سیستم میراکننده نامید‎ که این کار را با تبدیل انرژی جنبشی شوک به شکل دیگری از انرژی (به طور معمول گرما) که سپس از بین می‌رود، انجام می‌دهند. اکثر ضربه‌گیرها نوعی داشپوت هستند (یک میراکننده یا خفه‌کن مکانیکی که از طریق اصطکاک ویسکوز در برابر حرکت و تکان مقاومت می‌کند). تنها چیزی که ضربه‌گیر، لرزه‌گیر یا دمپر را از هم متمایز می‌سازد، مدت و شدت تنش‌ها یا فشار و تناوب ارتعاشات است.